Η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας στο σταυροδρόμι Ευρώπης, Ασίας και Αφρικής είναι πλεονέκτημα μόνο όσο είμαστε ισχυροί ως χώρα-μέλος μιας Ευρώπης που ξέρει τι θέλει.

“Η μυθολογία των προηγούμενων δεκαετιών ότι η Ευρώπη έχει τη δύναμη να απορροφήσει εκατομμύρια μεταναστών από χώρες με εντελώς διαφορετική κουλτούρα και συστήματα αξιών έχει ήδη διαψευστεί.”

Οι  Σουηδοί, οι Δανοί -και διαλέγω δύο πραγματικά υποδειγματικές για την κοινωνική τους πολιτική και την ανεκτικότητα χώρες- όπως και οι Ολλανδοί, οι Αυστριακοί και πολλοί άλλοι, βλέπουν ότι οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί των μεταναστών που υποδέχθηκαν δεν έχουν καμμιά διάθεση να προσαρμοστούν, να υιοθετήσουν τις ευρωπαϊκές αξίες και τους θεσμούς των χωρών που τους φιλοξενούν. Η Ελλάδα μπορεί ακόμα να θεωρεί μεμονωμένο το περιστατικό της 22χρονης που σφάχτηκε από το διαταραγμένο Ιρακινό αλλά αν δεν προσέξουμε το επόμενο χτύπημα μπορεί να φτάσει ένα χιλιοστό πιο μέσα και να κόψει την αρτηρία και τον εφησυχασμό μας μια για πάντα!

Η άμυνα είναι ένα θέμα, που λόγω οικογενειακής ιστορίας πάντα μου κέντριζε το ενδιαφέρον. Γιος στρατιωτικού και πολιτικού, από νεαρή ηλικία προσπαθώ να απαντήσω στο ερώτημα της ισχυρής αποτρεπτικής ικανότητας (με στρατιωτικά μέσα) και του ελέγχου από την πολιτική ηγεσία, για την τήρηση των δημοκρατικών κανόνων. Ταυτόχρονα πιστεύω, ότι η ειρήνη είναι από τα σημαντικότερα αγαθά, που μπορούμε να έχουμε. Τα διεθνή γεγονότα με έκαναν να συνειδητοποιήσω, πόσο εύστοχη είναι η λατινική φράση “Si vis pacem, para bellum” δηλαδή “Αν θέλετε ειρήνη, προετοιμαστείτε για πόλεμο”.

Το καθεστώς της ευρωπαϊκής άμυνας χαρακτηρίζεται από έναν κυκεώνα περίπλοκων σχέσεων μεταξύ διαφόρων οργάνων, γραφείων, συμβουλίων και επιτροπών της ΕΕ. Η αδυναμία σύγκλισης συμφερόντων και απόψεων μεταξύ των κρατών-μελών, σε ότι αφορά την στρατιωτική στρατηγική, την αμυντική πολιτική και τις γεωστρατηγικές προτεραιότητες τους, καθιστούν τουλάχιστον προβληματική, την όποια απόπειρα συντονισμένων στρατιωτικών επιχειρήσεων.

Τα προβλήματα δεν σταματούν μόνο στο πως, το κάθε κράτος αντιλαμβάνεται τον κόσμο σε σχέση με την στρατιωτική ισχύ, αλλά και σε πρακτικό επίπεδο:

1. Χρήση διαφορετικών οπλικών συστημάτων.
2. Άνιση κατανομή δαπανών για στρατιωτικούς σκοπούς (έρευνα, άμυνα, εξοπλισμοί).
3. Διαφορετική εκπαίδευση των ενόπλων δυνάμεων.
4. Χάσμα επιχειρησιακών δυνατοτήτων μεταξύ των εθνικών στρατών.
5. Μειωμένη δυνατότητα της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας.
6. Διαφορετικά θεσμικά πλαίσια με διαφορετικούς κανόνες εμπλοκής.
7. Κίνδυνος επικάλυψης αρμοδιοτήτων για τα κράτη-μέλη της ΕΕ, που συμμετέχουν στο
ΝΑΤΟ.

Επιπρόσθετα, η δημιουργία υπηρεσιών στην ΕΕ με αρμοδιότητες στο ευρύ φάσμα της Άμυνας, αλλά χωρίς ένα κεντρικό όργανο ελέγχου, μπερδεύει ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Για παράδειγμα, υπάρχει η Στρατιωτική Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUMC), η οποία διευθύνει όλες τις στρατιωτικές δραστηριότητες στο πλαίσιο της ΕΕ, ο Ύπατος Εκπρόσωπος της ΕΕ για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, που είναι υπεύθυνος για την υποβολή προτάσεων και την εφαρμογή των αποφάσεων της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας (ΚΠΑΑ), της οποία τη λήψη αποφάσεων έχει το Συμβούλιο της ΕΕ. Ταυτόχρονα, υπάρχουν ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Άμυνας (ΕΟΑ), που είναι διαμεσολαβητής, μεταξύ άλλων, για τα υπουργεία Άμυνας των κρατών-μελών, χωρίς όμως να υπάρχει συγκεκριμένο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Άμυνας, για τους εν λόγω υπουργούς. Να σημειώσω στο σημείο αυτό, ότι σε πολλές από αυτές τις υπηρεσίες (και σε δεκάδες άλλες που δεν ανέφερα χάριν συντομίας) δεν συμμετέχουν όλα τα κράτη-μέλη.
Συμπερασματικά, καταλαβαίνει κανείς, ότι το εγχείρημα δημιουργίας κοινής στρατιωτικής πολιτικής στην ΕΕ είναι αρκετά δύσκολο.

Για να ξεφύγουμε από αναθεωρήσεις και χρονοβόρες διαδικασίες, η λύση κρύβεται στη δημιουργία Ευρωπαϊκής Αμυντικής Ένωσης, όπως ακριβώς και με τη Νομισματική Ένωση, η συμμετοχή των κρατών-μελών θα είναι προαιρετική. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η ευκολία κινήσεων και η λήψη γρήγορων αποφάσεων του νέου οργανισμού, αποδεσμεύοντας τους εταίρους μας, που οι χώρες τους έχουν παραδοσιακά στάση ουδετερότητας απέναντι στον πόλεμο. Δικαίως θα αναρωτηθείτε: “Γιατί να μπούμε σε αυτή τη διαδικασία, εφόσον η ΕΕ ήδη εγγυάται τη συνδρομή της, σε περίπτωση που κάποιο κράτος-μέλος δεχθεί επίθεση;”. Θα απαντήσω: “Για τη δημιουργία Ευρωπαϊκού Στρατού”.

“Η δημιουργία Ευρωπαϊκού Στρατού είναι ένα διαχρονικό ευρωπαϊκό θέμα, αλλά κρίνω ότι είναι απαραίτητο συστατικό για την επιβίωση της ΕΕ, η οποία εξαρτάται καιρό τώρα από τις στρατηγικές δυνατότητες των Ηνωμένων Πολιτειών και απειλείται από πολλές πλευρές.”

Με την ξεκάθαρη ηγεσία μιας Ευρωπαϊκής Αμυντικής Ένωσης μπορούν να ρυθμιστούν τα
ακόλουθα:

1. Διαρκής χρηματοδότηση του στρατού.
2. Κοινό αμυντικό σχεδιασμό.
3. Ξεκάθαρη μορφή ηγεσίας και λήψης αποφάσεων.
4. Ρύθμιση της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας.
5. Χρήση κοινών οπλικών συστημάτων.
6. Αύξηση αποτρεπτικής ισχύος των κρατών-μελών της.
7. Κοινές υπηρεσίες πληροφοριών, ανεφοδιασμού και προστασίας του κυβερνοχώρου.
8. Προώθηση των τεχνολογιών στον τομέα της άμυνας.
9. Χρήση του ανθρώπινου δυναμικού και του εξοπλισμού για την αντιμετώπιση
ανθρωπιστικών και περιβαλλοντικών καταστροφών.
10. Οριοθετημένο και σαφές πλαίσιο σχέσεων ΝΑΤΟ – Ευρωπαϊκής Αμυντικής Ένωσης
και Ευρωπαϊκού Στρατού.

Με τον τρόπο αυτό θα λυθούν όλα τα προβλήματα τεχνικής φύσεως και θα εξασφαλίσουμε την επαρκή άμυνα της ΕΕ, χωρίς να βασιζόμαστε σε εξωτερική βοήθεια.

Θεωρώ τις επερχόμενες ευρωεκλογές ίσως πιο σημαντικές από τις εθνικές του 2023, για αυτό και αποφάσισα να συμμετέχω ενεργά αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή. Η περίοδος που διανύει τα τελευταία χρόνια η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν δικαιολογεί αισιοδοξία. Οι λόγοι γνωστοί, Ουκρανία, Covid-19, οικονομικές δυστοκίες και ανθρωπιστικές κρίσεις. Δεν νομίζω ότι είναι απαραίτητο, να αναλύσω τα θέματα αυτά περισσότερο. Η Ευρώπη περνάει πολυεπίπεδη κρίση και ο μόνος τρόπος να αποφύγουμε μελλοντική όξυνση των προβλημάτων είναι, να ακολουθήσουμε το καλά δομημένο πρόγραμμα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.

Οι συνασπισμένες δυνάμεις του ΕΛΚ απέδειξαν όλα αυτά τα χρόνια την ικανότητα τους, να πλοηγηθούν στις απότομες αναταράξεις του διεθνούς συστήματος. Η επιτυχημένη αντιμετώπιση του Covid-19 είναι απόδειξη ισχυρής πολιτικής ηγεσίας, με βαθιές κοινωνικές ευαισθησίες και ανθρωπιστικό πρόσημο.

Οι δράσεις που αναπτύχθηκαν αυτά τα χρόνια στους τομείς της περιβαλλοντικής διαχείρισης και αειφορίας καθώς και στην τεχνολογία, με την ψηφιοποίηση υπηρεσιών και διαδικασιών για τους πολίτες αποδεικνύουν, ότι παρά τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετώπισε η ηγεσία της ΕΕ, μπόρεσε να συνεχίσει ακάθεκτη στο πρόγραμμα της για την ανάπτυξη.

Η Ευρώπη δεν κατάφερε να δράσει συντονισμένα απέναντι στον πόλεμο στην Ουκρανία. Ο πόλεμος αυτός όμως μας έδειξε, ότι μπορεί να είμαστε οι επόμενοι. Για τον λόγο αυτό, η ΝΔ είναι από τα πρώτα κόμματα της Ευρώπης, που υποστηρίζουν τη δημιουργία μιας κοινής ευρωπαϊκής αμυντικής πολιτικής.

“Η ΝΔ και κατ’ επέκταση το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, οδήγησαν την Ελλάδα στην έξοδο από την οικονομική κρίση, με έναν από τους υψηλότερους δείκτες οικονομικής ανάπτυξης εντός της Ένωσης.”

Με ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ στο 1,2%, η Ελλάδα ξεχωρίζει μεταξύ άλλων χωρών και για την κάθετη άνοδο της πραγματικής αξίας του χρηματιστηρίου κατά 43,8% από το 2022 έως το 2023.

Είναι απαραίτητο λοιπόν, να ψηφίσουμε στις ερχόμενες ευρωεκλογές και μάλιστα να κάνουμε τη σωστή επιλογή. Η πορεία μας, αποδεικνύει ότι η ΕΕ και κάθε πολίτης της, επωφελούνται από τις πολιτικές του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Αυτή η πορεία όχι μόνο δεν πρέπει να ανακοπεί, αλλά οφείλουμε να την ισχυροποιήσουμε με την φωνή μας, με την ψήφο μας.

Δύσκολα θα βρείτε πιο ειρηνιστή από εμένα. Παρότι ο πατέρας μου ήταν πιλότος της πολεμικής αεροπορίας, η επιστήμη μου, η καθημερινή δουλειά μου είναι να κάνω τους ανθρώπους πιο υγιείς, πιο ευτυχισμένους. Έτσι βλέπω και τη χώρα μου, αυτός είναι και ο ρόλος της στον κόσμο, να φωτίζει τους ανθρώπους με το πνεύμα της, να διδάσκει υγιή και ευτυχισμένο τρόπο ζωής -από τη μεσογειακή διατροφή μέχρι τη διασκέδαση, τον ήλιο και τη θάλασσα! Για να προστατεύσουμε όμως αυτή τη χώρα, για να προστατεύσουμε το ίδιο το ευρωπαϊκό κεκτημένο, δεν φτάνει το “έξω καρδιά” και η ελληνική φιλοξενία.

“Θυμάστε τι έλεγε ο Περικλής στον Επιτάφιο; “Φιλοσοφούμε άνευ μαλακίας”, μας αρέσει, δηλαδή, το πνεύμα και η συζήτηση αλλά δεν είμαστε μαλθακοί, απόλεμοι, μοιραία θύματα της πολεμοχαρούς γειτονιάς μας!”

Αυτό λέμε και σήμερα, από τον Έβρο μέχρι τη φρεγάτα Ύδρα στην Ερυθρά Θάλασσα. Θα σας έλεγα, μάλιστα, ότι μια τέτοια ισχυρή Ελλάδα περιμένουν και οι Ευρωπαίοι. Δεν αδικώ κανένα αλλά δεν φαντάζομαι το μέσο πολίτη στη Πορτογαλία, στην Ουγγαρία ή στη Γερμανία πολύ διατεθειμένο να υπερασπιστεί τα σύνορα μας και τα συμφέροντα μας που είναι και δικά του. Θα το κάνουμε εμείς και πολύ καλά κάνουμε και προετοιμαζόμαστε για κάθε ενδεχόμενο στην Ανατολική Μεσόγειο.

Υπό την ηγεσία της ΝΔ και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (EPP), η Ελλάδα σημείωσε την μεγαλύτερη αύξηση του δείκτη Διεθνούς Διαφάνειας και ανέβηκε στην παγκόσμια κατάταξη κατά της διαφθοράς στη θέση 51 από την 67η.

“Η χώρα μας έχει την καλύτερη επίδοση κατά της διαφθοράς μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών από το 2018 έως σήμερα,”

κάτι που έχει αρχίσει να φαίνεται και στην οικονομική άνοδο, που απολαμβάνουμε ως χώρα τα τελευταία χρόνια. Είναι αδιαπραγμάτευτη η θέση μου, ότι η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να εξαλείψει την διαφθορά και να κινηθεί με γνώμονα την ανάπτυξη. Σκοπεύω, να επηρεάσω ενεργά το Ευρωκοινοβούλιο προς την υιοθέτηση πολιτικών διαφάνειας και αξιοκρατίας.

Οι εξελίξεις δεν περιμένουν κανέναν. Άλυτα θέματα όπως το Κυπριακό θα απασχολήσουν το διεθνή διάλογο στην θητεία του επόμενου Ευρωκοινοβουλίου. Τον τελευταίο καιρό οι κινήσεις της Τουρκίας και οι επιθετικές δηλώσεις του προέδρου της Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σχετικά με την Κύπρο, όπως το γνωστό “Αν είχαμε προχωρήσει λίγο παραπάνω το 74’ όλο το νησί θα ήταν δικό μας” που είπε πρόσφατα, ξαναβάζουν το Κυπριακό στο τραπέζι.

Ήδη, χωρίς κυπριακή ή ελληνική προτροπή, ο Γερμανός καγκελάριος ζήτησε ενημέρωση επί του θέματος από τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενώ οι υπόλοιποι ηγέτες της ΕΕ δείχνουν ανανεωμένο ενδιαφέρον για την επίλυση του. Υπό το φως, της πολύ κοντινής στην ΕΕ σύρραξης μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας, η Ευρώπη διακρίνει την ανάγκη να επιλύσει όσα περισσότερα προβλήματα μπορεί στην περιοχή, προτού αποτελέσουν ένα ακόμη μέτωπο πολέμου.

Το ερώτημα που γεννάται για εμάς τους Έλληνες από αυτή την εξέλιξη είναι: Ποια θέλουμε να είναι η δύναμη, που θα αναλάβει το καθήκον αυτό; Θα αφήσουμε την Κύπρο στην τύχη της ή θα επιδιώξουμε ισχυρή εκπροσώπηση και ηγετικό ρόλο, όταν θα αποφασίζεται η μοίρα της;

Η απάντηση είναι εύκολη για όλους τους Έλληνες.

“Η μόνη δύναμη που θωράκισε την Ελλάδα, τα σύνορα μας και τα νησιά μας και είναι έμπειρη και έτοιμη να δώσει αυτή τη μάχη, είναι η Νέα Δημοκρατία.”

Το κόμμα το οποίο έπεισε τη διεθνή κοινότητα για τα δίκαια της Ελλάδος λίγο καιρό πριν, όταν στο στόχαστρο του Ερντογάν ήταν η ελληνική ΑΟΖ. Στην πράξη, το μοναδικό πολιτικό κόμμα που έχει άριστες διπλωματικές σχέσεις με την Ευρώπη, επειδή ποτέ δεν υποχωρήσαμε στη “θέα” της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και το μοναδικό που έχει τη δύναμη να εδραιώσει της ελληνοκυπριακές απόψεις στο ευρωπαϊκό στερέωμα.

H ποικιλομορφία της σκέψης και της πολιτικής εκπροσώπησης είναι ζωτικής σημασίας για μια υγιή δημοκρατία, οι ιδεολογίες όμως που καλλιεργούν πολλά από τα κόμματα της ακροδεξιάς, αποτελούν σημαντική απειλή για τα δικαιώματα των γυναικών και τις παραδοσιακές ευρωπαϊκές πεποιθήσεις.

Πρώτα απ’ όλα, η τάση της ακροδεξιάς προς τον αυταρχισμό και τη μισαλλοδοξία υπονομεύει τις θεμελιώδεις αρχές της δημοκρατίας. Η ρητορική τους συχνά περιστρέφεται γύρω από την αποκλειστική υποστήριξη ανδρών για τα ανώτερα πολιτικά αξιώματα. Αυτό όχι μόνο διαβρώνει τον χαρακτήρα των ευρωπαϊκών κοινωνιών, αλλά απειλεί το ευρωπαϊκό κεκτημένο.

“Η αυξανόμενη επιρροή των ακροδεξιών κομμάτων αποτελεί άμεση απειλή για τα δικαιώματα των γυναικών.”

Πολλά από αυτά τα κόμματα προωθούν οπισθοδρομικές αντιλήψεις σχετικά με τους ρόλους των φύλων και επιδιώκουν την αναίρεση των σκληρά κερδισμένων δικαιωμάτων και ελευθεριών για τις γυναίκες. Συχνά διαιωνίζουν μισογυνιστικά στερεότυπα και αντιτίθενται σε μέτρα που αποσκοπούν στην επίτευξη της ισότητας των φύλων. Αυτή η οπισθοδρομική πορεία δεν βλάπτει μόνο τις γυναίκες, αλλά υπονομεύει επίσης την πρόοδο που έχουν σημειώσει οι ευρωπαϊκές κοινωνίες προς την κατεύθυνση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Επιπλέον, η άνοδος των ακροδεξιών κομμάτων απειλεί τις παραδοσιακές ευρωπαϊκές αξίες, όπως η ελευθερία και ο σεβασμός. Η διχαστική ρητορική τους τροφοδοτεί διάφορες μορφές διακρίσεων, δημιουργώντας ένα εχθρικό περιβάλλον μεταξύ των πολιτών. Αυτό υπονομεύει επίσης την ικανότητά μας να αντιμετωπίσουμε τις πολύπλοκες εξωτερικές προκλήσεις για την Ελλάδα και την ΕΕ, που μόνο μέσω της συνεργασίας και της αλληλεγγύης μπορούμε να ξεπεράσουμε.

Πιστεύω ακράδαντα ότι πρέπει να σταθούμε σταθερά απέναντι στις δυνάμεις του εξτρεμισμού και της μισαλλοδοξίας.

Πρέπει να ανανεώσουμε τη δέσμευσή μας στις αρχές της δημοκρατίας και της ισότητας των φύλων που έχουν διαμορφώσει την ταυτότητα και την επιτυχία της Ευρώπης, δίνοντας αδιαμφισβήτητη και σαφή εντολή στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να απορρίψουμε τις διχαστικές πολιτικές της ακροδεξιάς και να υιοθετήσουμε ένα πραγματικά προοδευτικό όραμα για την Ευρώπη.

Στο παρελθόν, η ανθρωπότητα βρισκόταν σε μια κατάσταση διαρκούς αναταραχής και ανασφάλειας, όπου απειλές εμφανίζονταν από όλες τις πλευρές. Η επιβίωση δεν αποτελούσε εγγύηση και η ειρήνη έμοιαζε με άπιαστο όνειρο. Οι νόμοι και η ίδρυση των κρατών άλλαξαν αυτή την πορεία. Τα σύνορα δεν έγιναν απλώς γραμμές στους χάρτες, αλλά εγγυητές ευημερίας και ασφάλειας. Με τη σιγουριά της προστασίας, οι λόγιοι αναλογίστηκαν τα θεμελιώδη ερωτήματα της ύπαρξης. Οι καλλιτέχνες δημιούργησαν αριστουργήματα που υπερέβαιναν το χρόνο και το χώρο. Και οι φιλόσοφοι αναζήτησαν τη σοφία και τη διαφώτιση.

Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας μας, υπήρξαν εκείνοι που απείλησαν τα ίδια τα θεμέλια της ειρήνης. Ακριβώς όπως ο Λεωνίδας υπερασπίστηκε την πατρίδα μας ενάντια στις απαιτήσεις «Γης και ύδατος» του Ξέρξη, έτσι και εμείς πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη να προφυλάξουμε την πατρίδα.

 “Το κάλεσμα να υπερασπιστούμε τα σύνορά μας, είναι μια διαχρονική υποχρέωση. Είναι μια υπενθύμιση ότι οι ελευθερίες που αγαπάμε και έχουμε συνηθίσει δεν είναι εγγυημένες και παντοτινές.”

Εναπόκειται σε εμάς να διασφαλίσουμε ότι ο πυρσός του πολιτισμού συνεχίζει να καίει για τα παιδιά μας.

Για αυτούς ακριβώς τους λόγους στηρίζω την αύξηση των δαπανών για την άμυνα μας. Ας είναι οι καθημερινές παραβιάσεις του θαλάσσιου και του εναέριου χώρου μας από την Τουρκία και τα γεγονότα στην Ουκρανία, ακλόνητη υπενθύμιση ότι κανείς δεν θα μας δώσει απλόχερα, αυτό για το οποίο εμείς δεν είμαστε έτοιμοι να υπερασπιστούμε «μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματος μας».

Τα προβλήματα των αγροτών έχουν για μένα ύψιστη προτεραιότητα. Δεν πρέπει να παραβλέπουμε, ότι ο πρωτογενής τομέας έχει μεγάλη σημασία για την αυτάρκεια μας.

 “Ελλάδα δεν μπορεί να κλείσει τα μάτια της απέναντι στις δυσκολίες, που αντιμετωπίζουν οι αγρότες της.”

Χώρες χωρίς καλή σοδειά και επαρκή και ποιοτικά κτηνοτροφικά προιόντα, σίγουρα θα νιώσουν “το χαλί να τραβιέται κάτω από τα πόδια τους”. Θέλω να γνωρίζουν οι συμπατριώτες μου, ότι οι φωνές τους έχουν ακουστεί και θα παλέψω για τα δίκαια τους. Με την τίμια δουλειά και την εργατικότητα τους έχουν κερδίσει τον απόλυτο σεβασμό μου.

Επιθυμώ μία Ελλάδα πρωταγωνίστρια των εξελίξεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο και όχι μόνο στους τομείς που μας έχουν συνηθίσει οι εταίροι μας, όπως η ναυτιλία και ο τουρισμός. Όπως έχω ξαναπεί στο παρελθόν

 “έχουμε 55.000 ιατρούς εντός συνόρων και 18.000 εκτός που είναι τεράστιος πλούτος τον οποίο δεν έχουν άλλες χώρες, κι ως εκ τούτου δεν χρειάζεται και δεν μπορούμε να αντιγράψουμε συστήματα άλλων.”

Μπορούμε και πρέπει να δημιουργήσουμε το δικό μας αποτελεσματικό και ευέλικτο σύστημα το οποίο θα αποτελέσει οδηγό και παράδειγμα προς μίμηση για την υπόλοιπη Ευρώπη.

Ένα θέμα που αντιμετωπίζει η “γηραιά” ήπειρος και σχεδόν κανένας δεν έχει λάβει σοβαρά υπόψη, είναι η ραγδαία μείωση των γεννήσεων σε ετήσια βάση. Το γνωστό δημογραφικό, μπορεί να συζητιέται στον δημόσιο διάλογο, αλλά δεν έχει γίνει κάποια σημαντική προσπάθεια τόνωσης του προβλήματος.

 “Πιστεύω, ότι για την επίλυση του χρειάζονται πολυεπίπεδα μέτρα και κίνητρα καθώς και εγγυήσεις προς τα νέα ζευγάρια, που θέλουν να
γίνουν γονείς.”

Από την επίλυση προβλημάτων όπως η ανεργία και η αδυναμία εύρεσης οικονομικής στέγασης μέχρι την θέσπιση φορολογικών ελαφρύνσεων, επιδοτήσεων για τη φροντίδα των παιδιών και στήριξη των μητέρων που εργάζονται ή σπουδάζουν, θα πρέπει να καλύψουμε όλα τα κενά εάν θέλουμε να υπάρχει ελληνικό έθνος σε 150 –200 χρόνια από σήμερα.

Η Νέα Δημοκρατία είναι το κόμμα, που πραγματοποίησε την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι επίσης το κόμμα, που κατάφερε να διαφυλάξει την θέση μας ως μέλος της ΕΕ, την ίδια ώρα που άλλες δυνάμεις ήταν έτοιμες να καταστρέψουν όλα τα κεκτημένα μας. Η Νέα Δημοκρατία είναι το κόμμα που έβγαλε τη χώρα από την οικονομική κρίση, αντιμετώπισε την πανδημία με τρόπο που μας έκανε ευρωπαϊκό πρότυπο και είναι η μόνη πολιτική δύναμη, που κρατά την Ελλάδα σε σταθερή τροχιά ανάπτυξης από το 2019.

 “Γιατί η Νέα Δημοκρατία τολμά να παίρνει αποφάσεις που ευνοούν την χώρα, παρά το πολιτικό κόστος”

και γιατί είναι το μόνο πραγματικά προοδευτικό κόμμα στην Ελλάδα.

 “Με πρωτοστάτη την Ελλάδα, ο ευρωπαϊκός Νότος κερδίζει τον Βορρά στους δείκτες ανταγωνιστικότητας από το 2019 και έπειτα.”

Όσο αναπάντεχο και να ακούγεται, η χώρα μας υπό την ηγεσία της ΝΔ, έχει καταφέρει σημαντική αύξηση της ανταγωνιστικότητας της από το 2019. Είναι χρέος μου, ως υποψήφιος ευρωβουλευτής, να προωθήσω τα συμφέροντα μας στον ευρωπαϊκό χώρο, ώστε να προσελκύσουμε περισσότερους επενδυτές στην
Ελλάδα. Αν η Ελλάδα διατηρήσει αυτή την ανοδική πορεία, οι επενδύσεις που θα προσελκύσει, θα δημιουργήσουν εξειδικευμένες και καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας, που με τη σειρά τους θα συμβάλλουν στην αύξηση της τεχνογνωσίας μας σε νέους τομείς.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, με τους τεράστιους πόρους και τις προηγμένες υποδομές της, θα έπρεπε ιδανικά να είναι αυτάρκης στην παραγωγή φαρμάκων. Ωστόσο, η σκληρή αλήθεια είναι ότι βασιζόμαστε σε μεγάλο βαθμό σε εισαγωγές από άλλες περιοχές του κόσμου, γεγονός που μας καθιστά ευάλωτους σε ελλείψεις. Τα πρόσφατα γεγονότα που εκτυλίσσονται στην Ουκρανία, σε συνδυασμό με την παγκόσμια πανδημία του COVID-19, έχουν αποκαλύψει τις αδυναμίες της αλυσίδας εφοδιασμού των φαρμάκων μας.

Η σύγκρουση στην Ουκρανία έχει προκαλέσει σοκ στην Ευρώπη, επηρεάζοντας διάφορες βιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένων των φαρμακευτικών προϊόντων. Με τα σύνορα κλειστά,ο εφοδιασμός αυτών των βασικών αγαθών έχει επηρεαστεί σοβαρά. Ως αποτέλεσμα, τα ευρωπαϊκά φαρμακεία και νοσοκομεία αντιμετωπίζουν ελλείψεις σε ζωτικής σημασίας φάρμακα, θέτοντας σε κίνδυνο αμέτρητες ζωές.

Ομοίως, η πανδημία του COVID-19 απέδειξε την υπερβολική εξάρτησή μας από ξένα έθνη για βασικές ιατρικές προμήθειες. Όταν η επιδημία πρωτοεμφανίστηκε, οι χώρες σε όλο τον κόσμο αγωνίστηκαν για να εξασφαλίσουν εξοπλισμό ατομικής προστασίας, αναπνευστήρες και φάρμακα. Αυτός ο ανταγωνισμός οδήγησε σε αύξηση των τιμών και τελικά σε ελλείψεις σε πολλά μέρη της Ευρώπης.

Μπροστά σε τέτοιες κρίσεις,

 “η αδυναμία της ΕΕ να παράγει τα δικά της φάρμακα δεν είναι απλώς θέμα δημόσιας υγείας αλλά θέμα κυριαρχίας. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να είμαστε στο έλεος των γεωπολιτικών συγκυριών, όταν πρόκειται για κάτι τόσο βασικό όσο η υγειονομική περίθαλψη.”

Η παραγωγή φαρμάκων σε ευρωπαϊκό έδαφος θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας και θα τονώσει την οικονομία. Επενδύοντας στην εγχώρια φαρμακευτική παραγωγή, μπορούμε να εξασφαλίσουμε σταθερό εφοδιασμό των πολιτών μας με φάρμακα. Θα χρειαστούν σημαντικές επενδύσεις, στρατηγικός σχεδιασμός και συνεργασία μεταξύ των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, της φαρμακοβιομηχανίας και ερευνητικών ιδρυμάτων.

Ως ιατρός και υποψήφιος ευρωβουλευτής σκοπεύω στην ανάπτυξη μιας ισχυρής φαρμακοβιομηχανίας εντός της ΕΕ και μάλιστα με επίκεντρο την Ελλάδα. Είναι η ευκαιρία μας για να αναλάβουμε σημαντικό ρόλο στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης και να διασφαλίσουμε την ευημερία των πολιτών της ΕΕ. Η ώρα να δράσουμε είναι τώρα.

Σε όλους εκείνους που μάχονται για την απομόνωση της Ελλάδας από την Ευρώπη και το ΝΑΤΟ, θέλω να σημειώσω τις σημαντικές εξελίξεις για την χώρα μας, που θα ήταν αδύνατες χωρίς την συμμετοχή μας στους 2 θεσμούς.

• Μέσω της ΕΕ, η Ελλάδα κατάφερε να διευρύνει τα σύνορα της, για πρώτη φορά από
  το 1947, μέσω της συμφωνίας για την οριοθέτηση ΑΟΖ με την Ιταλία (μέλος της ΕΕ).
• Πέτυχε υπογραφή συμφωνίας στρατηγικής συνεργασίας με τη Γαλλία (επίσης μέλος
  της ΕΕ).
• Ταυτόχρονα, με την υποστήριξη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, η χώρα μας, πέτυχε
  συμφωνίες με την γειτονική Αίγυπτο (για την ΑΟΖ)
• Υπέγραψε αμυντική συμφωνία με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (με ρήτρα αμοιβαίας
  συνδρομής).
• Ενώ η συμφωνία με τις ΗΠΑ (μέλος του ΝΑΤΟ) δημιούργησε ενεργειακό κόμβο στην
  Αλεξανδρούπολη και αποτρεπτική ζώνη για τις τουρκικές επιδιώξεις.

Με αυτές τις εξελίξεις, που χωρίς την ΕΕ, δεν θα ήταν εφικτές μπορούμε σήμερα, να μιλάμε για αλλαγή των ισορροπιών υπέρ της Ελλάδος σε στρατηγικό και επιχειρησιακό επίπεδο έναντι της “φιλικής” Τουρκίας.